Vanessa, monitor-instructeur bus

Vanessa mag zich de eerste vrouwelijke monitor-instructeur noemen voor de bussen bij de MIVB. Enkele jaren eerder startte ze als buschauffeur bij de MIVB. Ze kreeg de kans om door te groeien en het team te vervolledigen dat instaat voor de opleiding van de chauffeurs van morgen.

Waaruit bestaat jouw job als monitor-instructeur?

Mijn taak bestaat erin om de chauffeurs van morgen op te leiden. In het opleidingscentrum heb je de opleiders die lesgeven in klaslokalen. Zij leren de nodige professionele vaardigheden aan om het rijbewijs D te behalen, leggen het gebruik van de tachograaf uit, leren de wegcode aan, enz. Daarnaast heb je ook de monitor-instructeurs die de vaardigheden op het net voor hun rekening nemen, en dus instaan voor de praktijklessen die eerst op de terreinen in de remise in Haren plaatsvinden en daarna op het net in Brussel.

Hoe verloopt de opleiding om buschauffeur te worden?

De volledige opleiding wordt intern georganiseerd bij de MIVB, wat heel fijn is. Over het algemeen zijn het groepen van 8 tot 24 personen. Aan het begin van de opleiding krijgt elke chauffeur een partner toegewezen met wie hij of zij de opleiding zal volbrengen. Dat is iemand met wie je een sterke band opbouwt en die band blijft vaak voor altijd. De opleidingsdagen bestaan uit twee delen, met één deel in het leslokaal en het tweede deel op de terreinen in Haren. Zodra dit deel van de opleiding achter de rug is, gaan we over tot de praktijklessen op het net. De bussen zijn voorzien van dubbele besturing, net zoals in de rijschool.

Kan je ons meer vertellen over jouw loopbaan?

Ik stopte redelijk vroeg met school omdat ik me er verveelde. Ik werkte vervolgens als kassierster in de supermarkt, als administratief bediende bij het ziekenfonds, als verhuizer, hielp bij het opzetten van standen en daarna als chauffeur en pakketjesleverancier bij de Bpost. Ik kwam elke dag voorbij de MIVB-remise en zei tegen mijn collega’s: “Ooit rijd ik zelf met een bus”. Ze lachten ermee, maar uiteindelijk deed ik het toch. Na twee jaar solliciteren kan ik vandaag zeggen dat ik niet met één maar met meerdere bussen rijd. Mensen zijn vaak onder de indruk als ze een vrouw aan het stuur van een bus zien. Op een dag kwam een jongetje van vier jaar de buschauffeur groeten en hij was positief verrast om te zien dat ik een vrouw was. Hij vroeg me of hij bij mij mocht komen in de stuurpost en ik liet hem bij mij tot aan de eindhalte.

Je bent dus zelf ook begonnen als buschauffeur?

Inderdaad, ik deed deze job 8 jaar lang vooraleer ik doorgroeide tot monitor-instructeur. Er kwamen vacatures en mijn collega’s moedigden me aan om me kandidaat te stellen. Daar ben ik nog altijd blij om want ik houd ervan mensen zaken aan te leren. Elke keer iemand slaagt, is het alsof ik zelf opnieuw slaag. Monitor-instructeur is een zeer verrijkende job, en ik leer zelf ook bij van mijn leerlingen. Een win-win dus. Er is ook een grote mix qua leeftijden, er zijn jongere mensen maar ook oudere mensen, die bijvoorbeeld voorheen als taxichauffeur werkten voor ze bij de MIVB kwamen werken. En zelfs al zijn we vaak alleen met onze leerlingen, we werken ook regelmatig samen met de andere monitor-instructeurs, we geven elkaar tips en ondersteunen elkaar. Het is echt teamwerk.