Een grote verantwoordelijk, maar ook een enorm plezier
De tram is zijn bureau. Hij neemt hem elke dag mee doorheen de straten van Brussel, net als de reizigers die hij oppikt. Trots en geluk overspoelen trambestuurder Kamal.
Ik begon op mijn 18 jaar te werken als preventieadviseur in een Brusselse gemeente. Op een dag zag ik in het lokale blaadje Vlan een advertentie voor een Jobday van de MIVB, specifiek voor bestuurders. Ik dacht bij mezelf: “Waarom niet?”. Van in het begin had ik een voorkeur voor de tram, maar daar was geen plaats meer, dus heb ik me op de bus gericht.
En vandaag ben je trambestuurder
Ik werkte drie jaar lang als buschauffeur. Ik vond het een toffe job, ik leerde er het beroep van chauffeur kennen, en deed ervaring op. Maar ik had nog altijd de tram in het achterhoofd, en toen ik mijn overplaatsing naar de tram kon aanvragen, heb ik dat ook gedaan. Ik heb geen spijt van mijn passage bij de bus, ik heb er veel geleerd, wat me nadien ook geholpen heeft als trambestuurder. Ik heb ook totaal geen spijt van mijn overstap naar de tram.
En tevreden man?
Dat staat vast! Ik begon in 2011 als trambestuurder in het depot van Elsene, waar ik op vandaag nog altijd aan de slag ben. Dit depot is heerlijk om te werken, ook al is het niet de meest recente remise van de MIVB, maar er heerst een goeie sfeer. Het gebouw heeft ook een zekere charme. Dat zagen we ook op de laatste opendeur van de MIVB tijdens autoloze zondag. De bezoekers, vooral de kinderen dan, waren zeer positief over hun bezoek aan het depot: ze konden in de trams stappen, in een kuil onder de trams gaan kijken, de nieuwste tram ontdekken die binnenkort op het net zal rijden…. Ik werkte die dag en ik ben dan ook even in het depot geweest tijdens de opendeurdag. Het was fantastisch om zien.
Verantwoordelijkheden en groeimogelijkheden
Wat me het meeste aansprak bij de MIVB, is de mogelijkheid om te kunnen werken met concurrerende technologieën. Elke dag vervoer ik reizigers in een tram die miljoenen waard is, is dat niet schitterend? Het is een hele verantwoordelijkheid, maar ook een enorm plezier. De tram is mijn kantoor, mijn bureau, en die gaat overal heen met mij. Ik heb niet het gevoel dat ik aan het werk ben, maar eerder dat ik op reis ben doorheen de straten van Brussel, met medereizigers. Wat ik ook apprecieer aan de MIVB zijn de enorme doorgroeimogelijkheden. Ik zou graag lijnmanager worden in de nabije toekomst.
Maasa's herinneringen
Ik herinner me een dame op lijn 92. Ze nam heel dikwijls de tram ‘s avonds laat en was altijd tevreden dat er nog een tram was om haar thuis te brengen. Elke keer, of bijna elke keer, gaf ze een Cha-Cha aan de trambestuurder. Ik herinner me ook een reiziger die opstapte aan het Noordstation. Zodra we aan de eindhalte Rogier kwamen, kwam hij me vragen of … deze trein wel degelijk verder reed tot Namen? De man in kwestie was duidelijk niet gewoon om het openbaar vervoer te nemen. Iemand had hem gezegd de trein te nemen in het Noordstation en had trein en tram door elkaar gehaald. Ik raadde hem toen aan om terug te keren naar het Noordstation (met de tram!) en vertelde hem waar hij exact de trein kon nemen.