Hoe kwam je bij de MIVB terecht?
Mijn vader werkte bij de MIVB, mijn schoonmoeder werkte bij de MIVB en mijn nonkel. Allemaal bij de metro. Sinds ik hier in dienst kwam, vervoegde ook mijn zus de onderneming. Ik moet toegeven dat ik een beetje “per toeval” bij de MIVB terechtkwam. Maar ik wist het bedrijf zeer snel te appreciëren en ik ben gebleven. Nu bijna 20 jaar.
Ik was eerst vijf jaar lang trambestuurder. Daarna zag ik een interne jobaanbieding voor de functie van speaker, oftewel de persoon die de oproepen doet in de metro en de premetro. Ik moest ook nieuwe systemen testen van vooropgenomen boodschappen: die boodschappen werden aanvankelijk opgenomen door een Franse firma, dus moest de uitspraak van de halte- en stationsnamen “op z’n Belgisch” herbekeken worden. We lijstten de fouten op en vroegen hen correcties door te voeren. Aangezien ik toen naast de tram- en metrodispatchings zat, kwam ik veel te weten over de tram: ik was zeer nieuwsgierig en ik liep geregeld bij mijn collega’s van de dispatching langs om meer te leren over de tram, de procedures, enz. Het was bijzonder interessant.
Na een jaar legde ik examen af om tramdispatcher te worden. En zo was ik terug bij de tram. Ik volgde vier maanden intensieve opleiding: ik moest de straatnamen leren, de assen waar de trams langsrijden, de haltes, de procedures in geval van een defect, de afstandsbediening, de wissels,…
Was het makkelijker als ex-trambestuurder?
Het is inderdaad zo dat ik de lijnen al kende, maar alleen een vijfde van de lijnen doordat je van een welbepaalde remise afhangt. Maar we kunnen wel zeggen dat het feit dat ik voordien bestuurder was zeker een goede basis vormde om daarna dispatcher te worden. Trouwens, veel dispatchers waren eerst bestuurder.
Na de opleiding moet je een grote test afleggen en daarna werk je gedurende 2 à 3 maanden aan de zijde van een andere dispatcher om alle aspecten van het beroep te leren kennen voordat je de lijnen alleen beheert. Er is tijd nodig om een goede dispatcher te vormen. Je leert dat door ervaring en door beetje bij beetje geconfronteerd te worden met zeer diverse incidenten, die je zo goed mogelijk moet beheren. Ik werkte ongeveer 5 jaar op de dispatching. Het is een boeiend beroep maar soms zenuwslopend. Na een aantal jaar had ik zin om mijn uurrooster bij te sturen om familiale redenen. Toen ik nog in dienst was begon ik de administratieve dienst die zich bezighoudt met de planning van de dispatching, een handje toe te steken. Ik had zin om een blik achter de schermen te werpen.
Van bestuurder over dispatcher tot planner
Er was een vacature als planner voor de dienst radiowagens. Bedoeling was de zaken te centraliseren en beter te organiseren voor de radiowagens. Ik hield mij tegelijk bezig met de planning van de nachttransporten voor de werven. Na 4 jaar werd de functie van planner grondig herbekeken en verruimd. Nu houd ik mij bezig met de planning en organisatie van het werk van de gegradeerden van de tram voor de organisatie van de werven en hinder. Het is hoofdzakelijk een kantoorjob. Ik plan de beurtrollen, de vakanties, de punteringen voor de gegradeerden en de organsatie van hun gepland werk (werven, betogingen,…): ik moet onder andere het personeel en materiaal voorzien dat nodig is voor deze werken en evenementen.
Bevalt dat jou?
Ja! Ik heb het geluk mij een beetje met verschillende zaken bezig te houden. Ik heb altijd al genoten van andere dingen ontdekken, andere aspecten van de onderneming, maar door bij de tram te blijven. Dat is het voordeel van de MIVB: het is een bedrijf dat veel evolueert en haar personeel toelaat mee te evolueren. Vandaag houd ik enorm van wat ik doe omdat het nog altijd te maken heeft met het net, de procedures, ook al gaat het om administratief werk. Ik houd contact met alle diensten, er moeten richtlijnen worden gevolgd maar ook een zekere soepelheid bij het nemen van beslissingen. De hiërarchie houdt rekening met wat we zeggen omdat we dicht bij het terrein staan. We vormen in zekere zin de verbinding tussen het terrein en de hiërarchie. We helpen om de ideeën over te brengen. Dus ja, ik kan zeggen dat dat mij bevalt. Maar wie weet wat de toekomst brengt? Er zijn hier zoveel mogelijkheden!