Hoe kwam je bij de MIVB terecht?
Ik werkte bij een keten gespecialiseerd in een snelle hap maar na enkele jaren had ik zin om iets anders te doen. Verschillende van mijn familieleden werkten al bij de MIVB, onder andere als bestuurder, en zij moedigden mij aan om ook te solliciteren. Eerst solliciteerde ik als trambestuurder maar er was toen geen plaats voor een opleiding. Daarom heb ik eerst gedurende zes maanden trams schoongemaakt en dat vond ik bijzonder interessant omdat me dat in aanraking bracht met het “technische” en “exploitatie”-luik. Nadien volgde ik de opleiding tot trambestuurder en kon ik beginnen rijden. Omdat er ook een administratieve kracht nodig was in het tramdepot, heb ik dat halftijds gecombineerd met mijn job als bestuurder. Zo leerde ik echt verschillende aspecten over het terrein en vooral wat het beheer ervan allemaal inhoudt.
En nu werk je bij de dispatching !
Na die twaalf jaar werd ik supervisor. Die functie voerde ik 4 jaar uit: tussenkomen op het net in geval van technische incidenten en ongevallen,… Een bijzonder interessant beroep, zeer levendig en elke dag anders. Het was een prima springplank naar het beroep van dispatcher omdat je non-stop op het net bent en dat zo als zijn broekzak leert kennen. Je kent ook de rol van alle omkaderingspersoneel en mensen die tussenkomen in geval van een incident. Je verwerft een grote mate van objectiviteit over de realiteit op het terrein, zoals hoeveel tijd er nodig is om een bepaalde plaats te bereiken afhankelijk van het tijdstip, hoeveel tijd een herstelling noodzaakt, enz. Allemaal nuttige weetjes om een goede dispatcher te zijn. Uiteindelijk deed ik in 2008 examen om dispatcher te worden.
Waaruit bestaat het examen dispatcher?
Om dispatcher te worden moet je het net vanbuiten kennen. In mijn geval dus alle tramlijnen, maar ook alle wissels, de verschillende voertuigen en hun afmetingen, de eindpunten, topografie van het net enz.
Mijn werk als dispatcher bestaat erin een goed vervoersaanbod te behouden, erover te waken dat de reizigers de tram kunnen nemen op het voorziene tijdstip en op de juiste plaats. Daarvoor moet je het net beheren en dadelijk tussenkomen bij het minste incident. Het is zeer afwisselend en daarom ook ingewikkeld, aangezien er veel verschillende incidenten mogelijk zijn, soms zelfs op hetzelfde ogenblik. Voor elk type incident moet je als dispatcher de bestuurder zoveel mogelijk helpen om een oplossing te vinden. Die kan eruit bestaan een ploeg ter plaatse te sturen, de lijn te splitsen, pendelbussen in te zetten als de blokkering lang dreigt te duren,… Zoiets leer je mettertijd. Dan krijg je meer ervaring en “feeling”. Je leert de ernst en de duurtijd van een incident in te schatten en de kleine van de grote incidenten te onderscheiden en in functie daarvan juist te reageren. Incidenten kunnen gaan van een aanrijding, over een panne van een voertuig, een deur die slecht sluit, een ongeval dat de tramsporen belemmert of een tussenkomst van hulpdiensten voor iets dat helemaal niets met de MIVB te maken heeft.
Geen makkelijk werk
Soms zijn we echt non-stop bezig van het begin tot het einde van de dienst. Vaak beheren we verschillende incidenten tegelijk. 24 uur op 24 dus aangezien de laatste tram de stelplaats binnenrijdt tegen 1.45 uur en de eerste alweer tegen 4.15 uur buitenrijdt. Tussen de twee rijden er nog enkele trams, bijvoorbeeld in de winter om de lijnen ijsvrij te houden, maar ook voor werven staat de dispatching paraat om de veiligheid te verzekeren van de arbeiders. We werken in ploegen, in verschillende shifts. We zijn altijd met 5 bij de tramdispatching, onder wie een persoon de taak van “hoofddispatcher” heeft en een ploegverantwoordelijke.
Over welke kwaliteiten moet je beschikken om uw functie uit te oefenen?
Altruïsme en stressbeheersing. Soms verzuipen we in het werk en je moet sowieso kalm blijven, want zich opwinden is nergens goed voor, niet voor de ploeg, niet voor de bestuurders op het terrein want dat heeft een onmiddellijke impact op de kwaliteit van de klantendienst. Je moet ook het net goed kennen en de ruimtelijke ordening van de stad is een pluspunt, aangezien je zo beter kan inschatten wat je al dan niet aan een bestuurder kan vragen, wat er mogelijk is op een bepaalde weg.
Wat bevalt je bij de MIVB?
Ik hou van mijn werk als dispatcher aangezien er altijd iets te doen is, we nooit weten hoe de dag zal verlopen en elke dag verschillend is. Ook als de dagen soms zeer vol zitten, hebben we het voordeel dat we geen werk meenemen naar huis, aangezien alles in reële tijd gebeurt.
Ik hou van de MIVB aangezien de onderneming me stabiel werk biedt en vele voordelen in vergelijking met andere bedrijven. Maar boven alles krijgen we respect als persoon en is de werksfeer echt super!