De MIVB. Kunnen we echt spreken van een passie, een roeping zelfs?
Ja! Ik heb al van kindsbeen af een passie voor het openbaar vervoer en voor de MIVB. Na mijn middelbaar werkte ik als assistent-boekhouder en nadien solliciteerde ik bij de MIVB. Ik begon er op mijn 19de als hulpkantoorbediende bij de directie, op het secretariaat van de directeur exploitatie. Het was de vooravond van een feestdag en ik kan het mij herinneren als was het gisteren. Ik hield er mij onder andere bezig met de brieven van de klanten, dispatchingverslagen, enz. Tegelijk maakte ik van de gelegenheid gebruik zoveel mogelijk te weten te komen over het bedrijf. Op zekere dag zag ik een nota passeren over de afschaffing van een klein deel van de tramsporen in het kader van werken en ik realiseerde me dat er op slag een probleem zou zijn om de voertuigen uit de stelplaats te rijden. Dat signaleerde ik en enige tijd daarna kreeg ik het voorstel om aan de slag te gaan bij de inspectiedienst van het bovengrondse net. Een nieuwe stap in mijn loopbaan! In die periode stelde de MIVB onder andere de eerste dienstregelingen op aan de haltes, uniformiseerde ze de aankondiging van de lijnen op de voertuigen, enz. Daarna werkte ik voor een ingenieur van het bovengronds net en in 1986 solliciteerde ik als onder-bureauchef bij de vervoerbewijzen. Ik beheerde er de bestellingen van de tickets en stond in voor het beheersen van zwartrijden.
Een nieuwe wending in jouw loopbaan dus?
Inderdaad. Op dat ogenblik kreeg ik het voorstel om te kiezen tussen blijven werken voor de dienst zwartrijden of naar de commerciële directie over te stappen. Ik koos de commerciële weg. Ik werkte er aan de lancering van de eerste echte schoolcampagne.
En uiteindelijk het eerste contact centre!
In 1991 werd mij gevraagd om een telefonisch informatiecentrum op te richten, dat uiteindelijk gelanceerd werd in mei 1992. Er bestonden al drie informatiecentra aan de loketten, die zowel informatie verstrekten als tickets verkochten, maar ze waren dicht tijdens de middagpauze.
Maar ook daarna draaide je niet met de vingers.
Dat is het minste dat je kan zeggen. Ik vervoegde de dienst public relations, stond in voor de perswacht, de lancering van de website en daarna werd ik verantwoordelijk voor de informatie aan de klanten: naast de website en de telefooncentrale waren er verschillende informatiecampagnes gericht naar de klanten. Toen ik met vakantie was in Grenoble, zag ik voor het eerst bussen met TFT-schermen die de trajecten van de lijnen weergaven en ik stelde voor die ook in onze voertuigen te installeren. Zes maanden later werd ik hoofd van de dienst reizigersinformatie, een nieuwe afdeling binnen de commerciële directie. Van 2005 tot 2010 waren het de «zotte jaren»: vernieuwing van het net, nieuwe signalisatie, dienst reizigersinfo,… De tijd vloog voorbij. Nadien veranderde ik nogmaals van functie en bekeek ik de nieuwigheden die een invloed hadden op onze klanten en of deze goed waren afgestemd op hun noden. Ik probeer op mijn niveau mijn steentje bij te dragen tot de ervaring van de klanten bij de MIVB.
En wat doe je nu?
Nu waak ik over het merkimago van de MIVB en hou in de gaten of er in alle geledingen van het bedrijf rekening mee wordt gehouden. Daarnaast ben ik ook al 15 jaar afgevaardigd bestuurder van het Trammuseum. Een functie die perfect past bij mijn passie voor trams.
Wat vind je het leukst aan je werk bij de MIVB?
Ik heb het geluk dat ik van mijn passie mijn beroep heb kunnen maken. En ik ben na 35 jaar trouwens nog altijd even gepassioneerd! Bij de MIVB beweegt alles de hele tijd en tegelijk is het een sector waar toekomst in zit, die op zijn niveau bijdraagt aan een betere wereld.